Պետականության գոյության նախապայմաններից մեկը ուժեղ և կենտրոնաձիգ իշխանություն ունենալն է

Յուրաքանչյուր նորաստեղծ ու դեռևս անավարտ պատերազմի մեջ գտնվող պետականության գոյության անբեկանելի նախապայմաններից մեկն ուժեղ և կենտրոնաձիգ իշխանություն ունենալն է կամ, ավելի դաժան, բայց ուղղակի արտահայտությամբ՝ ազգակենտրոն բռնապետության առկայությունը: Հայկական նորագույն շրջանի պետականությունն իր ավելի քան 30-ամյա կենսագոյության ընթացքում, ունենալով չորս ղեկավարներ, գրեթե միշտ էլ առաջնորդվել է հենց այդ սկզբունքով: Սակայն, եթե առաջին երեքի դեպքում բռնապետությունը, իր ճչացող թերություններով հանդերձ, եղել է ազգակենտրոն, ապա չորրորդի դեպքում այն ազգակործան է:

Ապացույցը կործանված Արցախն է և Հայաստանում տիրող այսօրվա աղետալի վիճակը:

Հ.Գ. Ապազգային հասարակությունը ազգային դարձնելու գերադասելի միջոցն ուսուցումն է, իսկ եթե այդ տարբերակն անարդյունավետ է, ապա մնում է ապավինել մտրակի զորությանը: Այս ամենով հանդերձ՝ ես իրական, ասել է թե՝ ազգակենտրոն ժողովրդավարության կողմնակից եմ, բայց ոչ երբեք՝ կեղծ ժողովրդավարությամբ ոգևորված «երեք միլիոն վարչապետերից» մեկը:

Սենոր Հասրաթյան

Մեկնաբանություններ